Różne

Konstytuja 3 Maja - najważniejsza z konstytucji

 

 Konstytucja 3 Maja kształtowała ustrój Rzeczypospolitej zaledwie przez kilkanaście miesięcy. Po jej upadku stała się niedoścignionym wzorem i symbolem marzeń o niezawisłości państwa i wolności jego obywateli.

Uchwalona 3 maja 1791 r. Ustawa Rządowa była ukoronowaniem panowania Stanisława Augusta Poniatowskiego. Jej korzenie są jednak znacznie głębsze. Już od początku XVIII w. w Polsce powstawały rozmaite idee głębokich reform politycznych. Oświeceniowi pisarze polityczni, tacy jak Stanisław Dunin-Karwicki, Jan Stanisław Jabłonowski, Stanisław Leszczyński i Stanisław Konarski, krytykowali w swoich dziełach ustrój oparty na zasadzie liberum veto i słabości władzy wykonawczej oraz proponowali nowe sposoby sprawowania rządów w Rzeczpospolitej. „Naród polski w ostatnim stadium upadku” – tak pisał „Monitor”, jedno z najbardziej wpływowych czasopism politycznych obozu reformatorskiego w 1763 r. Stan Rzeczpospolitej był rzeczywiście fatalny. Polska już od schyłku XVII w. nie była państwem suwerennym. W okresie rządów dynastii saskiej stała się ona protektoratem Rosji, która miała wieczyście gwarantować jej wolność i bezpieczeństwo. W rzeczywistości pod piękną frazeologią kryła się brutalna dominacja polityczna i chaos. W sposób szczególny fakt, że „Polska nierządem stoi”, był widoczny pod koniec lat sześćdziesiątych, czyli okresie Konfederacji Barskiej. I rozbiór Polski spowodował swoisty przełom w myśleniu o reformach państwa. Znany za sprawą gestu Tadeusza Rejtana Sejm rozbiorowy, poza wydaniem zgody na rozbiór, stworzył również Komisję Edukacji Narodowej. Nieprzypadkowo czterech najważniejszych twórców Konstytucji było związanych z Komisją. Ta i inne inicjatywy początków panowania Poniatowskiego, takie jak Szkoła Rycerska, stanowiły podstawę do starań o odzyskanie suwerenności przez Rzeczpospolitą. Sejm rozbiorowy na żądanie Rosji stworzył również Radę Nieustającą, będącą swoistą radą ministrów, której celem miało być ograniczenie władzy królewskiej i planów głębokich reform.                                                    

W drugiej połowie lat 80. sytuacja międzynarodowa zmieniła się na korzyść Rzeczypospolitej. Wybuch wojny rosyjsko-tureckiej i włączenie się do niej Austrii sprawiły, że król Stanisław August Poniatowski postanowił wykorzystać tę sytuację do wzmocnienia swojej władzy i niezależności od Katarzyny II. Droga do tego celu może wydawać się dość zaskakująca. Zwołany w 1788 r. Sejm miał zatwierdzić sojusz polsko-rosyjski i włączenie się do wojny z Turcją. Tymczasem wśród zgromadzonej na Sejmie szlachty zapanowało pragnienie zerwania związków w Rosją. Pierwszym krokiem była likwidacja Rady Nieustającej. Skonfederowany Sejm, w którym niemożliwe było zastosowanie liberum veto, rozpoczął realizację reform. Już pod koniec 1788 r. uchwalono powiększenie armii z ok. 20 do 100 tys. żołnierzy. Pod koniec kolejnego roku ulicami Warszawy przeszła kilkutysięczna tzw. czarna procesja mieszczan, żądających zrównania w niektórych prawach ze szlachtą. Od grudnia 1790 r. w tajemnicy spotykali się najważniejsi przedstawiciele obozu reformatorskiego: Stanisław Małachowski, Hugo Kołłątaj, Julian Ursyn Niemcewicz, Ignacy Potocki i Tadeusz Matuszewicz. Z czasem ich liczba sięgnęła 60 osób cieszących się wsparciem króla. Podczas spotkań zastanawiano się nad kształtem reformy, m.in. analizując konstytucję amerykańską i prace francuskiego Zgromadzenia Narodowego. Ich działania przyspieszyło pogorszenie się sytuacji międzynarodowej. Przegłosowanie ustawy zmieniającej ustrój zaplanowano na okres tuż po Wielkanocy, gdy większość posłów wciąż przebywała w swoich oddalonych często o setki kilometrów dworach. 2 maja 1791 r. w Pałacu Radziwiłłowskim (obecnym prezydenckim) odczytano projekt ustawy. Tego samego dnia w domu ambasadora Rosji obradowali przeciwnicy reform. Rankiem 3 maja 1791 r. po otwarciu obrad sejmowych odczytano odpowiednio dobrane depesze dyplomatyczne wskazujące, że Polsce grozi kolejny rozbiór. Ignacy Potocki zwrócił się do króla: „abyś nam odkrył widoki swoje ku ratowaniu ojczyzny”. Poniatowski odparł, że jest nim uchwalenie wielkiej reformy. Natychmiast przegłosowano uchwalenie Ustawy Rządowej. Król zaprzysiągł konstytucję: „Przysięgłem Bogu, żałować tego nie będę”. W tym samym czasie przed Zamkiem Królewskim obstawionym przez dowodzone przez księcia Józefa Poniatowskiego oddziały garnizonu warszawskiego gromadził się rozentuzjazmowany tłum. Wśród niego wieczorem do pobliskiej katedry św. Jana przeszli posłowie na czele z marszałkiem Stanisławem Małachowskim, aby zaprzysiąc nową ustawę. Król do katedry z uwagi na bezpieczeństwo udał się łączącym ją z Zamkiem bezpośrednim przejściem. Jedenaście artykułów Konstytucji wprowadzało trójpodział władzy, monarchię dziedziczną, opiekę prawną nad chłopami i mieszczaństwem oraz znosiło liberum veto. Sejm miał być zwoływany co dwa lata; po upływie ćwierć wieku — czyli w 1819 r. - Sejm nadzwyczajny miał zmienić Konstytucję. Rok po uchwaleniu Konstytucji Sejm Wielki wciąż obradował, uchwalając kolejne ustawy budujące nowy ustrój. 3 maja 1792 r. król w sąsiedztwie Łazienek wmurował kamień węgielny pod budowę Świątyni Opatrzności Bożej, mającej być wotum za uchwalenie Konstytucji. W trakcie uroczystości rozszalała się wichura, co przyjęto za złą wróżbę. W tym samym czasie na kresach Rzeczypospolitej w miasteczku Targowica zbierali się magnaci dążący wraz z Katarzyną II do obalenia nowego ustroju. Kilka miesięcy później przejęli władzę, unieważniając większość ustaw Sejmu Wielkiego. Był to zarazem moment rozpoczynający ostateczny upadek Rzeczpospolitej. Konstytucja stanowiła symbol dążenia do odrodzenia narodowego przez cały okres zaborów. Odniesienia do Konstytucji 3 Maja znajdowały się w Konstytucji Księstwa Warszawskiego. W 1815 r. nadając Konstytucję Królestwu Polskiemu sam car Aleksander I sugerował, że odwołuje się do ustawy z 3 maja 1791 r. Wraz z odchodzeniem w przeszłość świadków epoki Konstytucja stawała się mitem dla żyjących pod zaborami. W 32. rocznicę jej uchwalenia piętnastoletni uczeń gimnazjum wileńskiego napisał na tablicy „Vivat Konstytucja 3 maja!”. Jego koledzy dopisali niżej: „Jak słodkie wspomnienie dla nas rodaków, lecz nie masz kto by się o nią upomniał”. To wydarzenie było początkiem prześladowań wileńskiej młodzieży. Dziewiętnastowieczne poglądy na Konstytucję streścić można słowami jednego z działaczy emigracji po powstaniu listopadowym Janusza Woronicza: „Ustawa 3 maja nie zdołała odwrócić już rozbiorów, uratować niepodległości narodu, uratowała go wszakże pod względem wewnętrznej naprawy, uratowała od wiecznej zakały. Z zapałem powitał ją cały naród i po dziś dzień jest ona jedynym węzłem rozszarpanej Polski”.

Źródło: https://dzieje.pl/aktualnosci/konstytucja-3-maja-najwazniejsza-z-konstytucji

Joomla Templates and Joomla Extensions by ZooTemplate.Com
 

Zeszyty Wojnickie

 

 

Wprawdzie uroczystości związane z 25 leciem istnienia Towarzystwa Przyjaciół Ziemi Wojnickiej odbyły się jakiś czas temu, dziś dopiero postanowiłam się z Państwem podzielić "Próbą monografii Zeszytów Wojnickich" mojego autorstwa.

Zapraszam do lektury - Aleksandra Romańska

 

 

 

https://drive.google.com/open?id=1D2fvgkamt-6oXTJ3Cqc781o_i9vPSiZa

 

 

 


Joomla Templates and Joomla Extensions by ZooTemplate.Com
 

Nominowani z naszej Gminy :-)

  

Gazeta Krakowska
OSOBOWOŚCI ROKU 2017 | powiat tarnowski

Nominowani z naszej Gminy :

Działalność społeczna i charytatywna

Krystian Zieliński, Wojnicz, za opiekę nad domami dziecka w regionie. SMS pod nr 72355 o treści OD.157

Tadeusz Kurek, szef Stowarzyszenia Sołtysów Gminy Wojnicz, za pomoc w budowie domu dla rodziny z Zakrzowa będącej w trudnej sytuacji życiowej SMS pod nr 72355 o treści OD.162

 

Samorządność i społeczność lokalna

Marek Bachara, za organizację licznych akcji zbiórki krwi w powiecie tarnowskim SMS pod nr 72355 o treści OS.139

Tadeusz Bąk, Wojnicz, burmistrz, prezes powiatowy MSS, za realizację założonych przed wyborami samorządowymi planów inwestycyjnych w gminie, wyjście z inicjatywą i pilotowanie budowy domu dla znajdującej się w bardzo trudnej sytuacji rodziny z Zakrzowa (budynek w stanie surowym oddano rodzinie w grudniu 2017 r.), Za organizację konkursu "Najlepszy Sołtys Powiatu Tarnowskiego", integrowanie Sołtysów z terenu Powiatu poprzez udział w różnego rodzaju wydarzeniach. SMS pod nr 72355 o treści OS.175

 

Biznes

Wojciech Jewuła, właściciel Kuźni Fryzjerskiej, Ekspansję marki kojarzonej z regionem i usługami fryzjerskimi na najwyższym poziomie SMS pod nr 72355 o treści OB.117

Joomla Templates and Joomla Extensions by ZooTemplate.Com
 

Wspomnienia z Afganistanu

Dzięki uprzejmości st. chor. rez. Edmunda SOLAKA mamy możliwość obejrzenia unikatowych zdjęć z Afganistanu.

Autor zdjęc - st. chor .rez. Edmund Solak jest socjologiem z wykształcenia. Był dwukrotnym uczestnikiem misji w Afganistanie.

Pielęgniarz anestezjologii i intensywnej opieki, znawcaproblematyki TCCC (medycyny taktycznej) , członek Medevac'u - śmigłowca medycznego i jak się Państwo przekonacie utalentowany fotograf.

Zapraszamy do Galerii.

http://iv.pl/images/79790923974994287739.jpg <--- Główny deptak w stolicy prowincji.

http://iv.pl/images/92561007996536318316.jpg <--- Kaplica

http://www.iv.pl/images/30024323218625326387.jpg <--- Moje ambulatorium na stepie afgańskim

http://www.iv.pl/images/00840438051813512408.jpg <--- Pałac Gubernatora

http://www.iv.pl/images/99338188250522495322.jpg <--- Praca na roli

http://www.iv.pl/images/78976639369120850152.jpg <--- Ukąszenie przez pająka lub skorpiona

http://iv.pl/images/23454314564033559970.jpg <--- Widok z śmigłowca

http://www.iv.pl/images/31472587091023609182.jpg <--- Przekazanie leków

Joomla Templates and Joomla Extensions by ZooTemplate.Com
 

Forum Rolnicze -poseł Bernacki zaprasza

 

 

Witam serdecznie,

            Przez kilkadziesiąt lat rolnicy, jako najliczniejsza grupa społeczna stała w bezpośredniej opozycji wobec systemu komunistycznego. To oni byli włcicielami w systemie, w którym dominują formąasności była własność państwowa. Przez lata komunizmu eksploatowani nie doczekali się nigdy zadośćuczynienia. Po 1989 roku, w następstwie zniesienia barier celnych, polski rynek zalany został tańszą, bo dotowaną żywnością z Zachodu. Skutki tego jednostronnego otwarcia wprost uderzyły w niedoinwestowane i niedotowane gospodarstwa rolne polskiego rolnika. Okres po 2004 roku to czas, kiedy rolnik polski, owszem, otrzymuje dotacje bezpośrednie, ale pytaniem podstawowym, jakie się pojawia, to pytanie dotyczące zróżnicowania dopłat: dlaczego rolnik polski otrzymuje mniej? Czyżby zasada równości już nie obowiązywała?

            Wszystkie te wątpliwości bę przedmiotem dyskusji, która odbędzie się 25 listopada z udziałem przewodniczącego        sejmowej Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi, byłym ministrem rolnictwa w rządzie Prawa i Sprawiedliwości - Krzysztofem Jurgielem.

            Spotkanie odbędzie się w sali konferencyjnej w Hotelu w Zabawie k. Tarnowa o godzinie 17.00.

            Wśd innych wątków zbliżającej się debaty bęwnież następujące tematy:

1. Jakie dopłaty bezpośrednie po 2014?

2. Poprawa jakości życia na wsi - rzeczywistość czy propaganda

3. Stan negocjacji dotyczących wspólnej polityki rolnej w UE.

 

ZAPRASZAM

POSEŁ NA SEJM RP WŁODZIMIERZ BERNACKI

Joomla Templates and Joomla Extensions by ZooTemplate.Com
 
Więcej artykułów…